"Bir tuhafım bu akşam"

Bugün Hüseyin Özer dostumun, ağabeyimin vefat haberini aldığımdan beri bu fotoğrafa bakıyorum.

"Bir tuhafım bu akşam" parçası geldi aklıma, açtım bir kaç defa dinledim.

Düşünüyorum biz bu fotoğrafı Ali Kalkat kardeşimin emeği ile oluşturduğumuz zaman olayın büyüklüğünü fark edememişiz.

Kıbrıs'tan tut, Rusya'ya kadar ve Türkiye'nin bir çok yerinden insanı bir projeye inanmasını ve peşinden fiilen uygulanmasını sağlayarak bir araya getirmişiz.

DorukTürk TV.

2013 yılı efsane.

Sonrası?

Sonrası malum.

Egolar...

Sabih Samur başardıysa biz neden başarmayalım komikliği, sığlığı...

Hayatında gazete okuma dışında gazetecilikle, televizyon seyretme dışında TV program yapımcığı, yönetmenliği ile alakası olmayan bazı kişiler...

Herkes oldu arslan parçası.

Hüseyin Özer akıllı adamdı ortamı gördü, geleceği gördü ve yaşı da devreye girince köşesine çekildi. Yedi sekiz defa telefonda görüştük.

Birbirimize özlediğimizi dile getirdik sonrası malum; koca İstanbul, hayat mücadelesi...

Neden bunları bu fotoğraf paylaşımında yazıyorum?

Bakıyorum herkes de bir hırs. Kimse kendi işinden, mezun olduğu, titri olduğu işinden hoşnut değil. Hep arayışta.

Sonuç mutsuzluk.

Ben burada belki de özeleştiri yapıyorum. Benim de hatalarım var.

En büyük hatam; hiç pes etmedim.

Ertan Macit'in bir lafı var. "Abi senin mücadelen kitap olarak yazılmalı".

Evet Ertan kimbilir belki de haklısın.

Bu fotoğrafta olan görüştüğüm ve görüşmediğim tüm arkadaşlara sesleniyorum. Gidenin arkasından "daha erkendi", "sana hiç yakışmadı" diyen, kendileri dünyanın bekçisi ve ayrılmayacakmış modunda olan şımarıklardan olmadığınızı bildiğim için diyorum ki hepimiz bir gün Hakk'ın rahmetine kavuşacağız.

Gelin dedikodudan, gıybetten uzak duralım.

Allah herkesin gönlüne göre versin.

Yolunu ve bahdını açık etsin.

Sevgili Hüseyin ağabey günü geldiğinde görüşmek üzere, sen iyi adamdın.




Sabih Samur, 9 Temmuz 2017 Pazar