Baba ve piç, by Elif Şafak

Baba ve piç, by Elif Şafak ..: 29.09.2006:..

Türkiye’mde kısa yoldan bir yerlere gelmek istiyorsan devlete küfredeceksin. İşte meşhur olmanın reçetesi. Ne mutlu meşhurum diyene! “Ne mutlu Türküm diyene!” demenin, biz azınlık milliyetçilere özgü bir söylev olduğunun düşünüldüğü bir ortama doğru cümbür cemaat koşuyoruz. Neden azınlık ifadesini kullandım? Bakınız Washington Times ne yazmış. Washington Times (ABD): Şafak davası, Türkiye’de yıllardır uğruna mücadele verilen düşünce özgürlüğü tartışmalarını yeniden alevlendirdi. Elif Şafak mahkum olursa Türkiye’de fikir özgürlüğüne ne olacak? Türklerin çoğu AB’yi ve fikir özgürlüğünü destekliyor. BU DAVAYI AÇANLAR SADECE KÜÇÜK BİR AZINLIK OLAN MİLLİYETÇİLER. Biz azınlık (?) olanların görevi, Türk milletini uyanık tutmak, kendisini korumasını ve kollamasını sağlamaktır. Bu memleket tarafından okutulup, yetiştirilmiş; bu memleketin ekmeğini yiyip suyunu içmiş insanların bu ülkeye ihanetini beynim almıyor. İngilizce’de He/She said that… ile oluşan Türkçe’de de “O dedi ki…” ile ifade edilebilecek bir kalıp vardır. Üçüncü tekil şahısların söylediklerini onun ağzından aktarmak için kullanılır. İşte Sn. Elif Şafak adlı yazarımız da bu kalıptan yararlanarak kendisinin değil, roman kahramanlarının düşünceleri olduğunu (ki bunu maalesef Sn. Başbakanımız da onaylamakta ve kendisine hak verdiğini belirtmektedir.) açıklayarak suç unsuru oluşmadığını belirtiyor. Ve maalesef bağımsız yargımız da herhalde aynı düşüncede olacak ki şahıs 301’inci maddeden yargılanıp beraat ediyor. Sevgili okurlar; Elif Şafak’ın yazdığı “Baba ve Piç” romanında suç unsuru olarak gösterilen sözleri, sayfa numaralarını da belirterek yorumsuz olarak görüşlerinize sunuyor, mahkeme tarafından beraat eden yazarın sizlerin de vicdanında beraat edip etmeyeceğini sizlere bırakıyorum. “Bütün akrabalarını 1915’te kasap Türklerin ellerinde kaybetmiş soykırımzede bir sülalenin torunuyum. (S-63) Sen kalk gel Orta Asya’dan, dal dosdoğru Anadolu’nun bağrına, sonra bir bakmışsın her yerdeler. Orada yerleşik olan milyonlarca Ermeni’ye ne oldu peki? Asimile edildiler. Eridiler. Yetim bırakıldılar. Sürüldüler. Mal mülklerinden oldular. (S-65) Sıradan Türklerle ne konuşacaksın eğitim görmüşü bile ya milliyetçi ya cahil.(S-130)Ayaşta sağ kalan olmamış Çankırı’ya götürülenler de peyderpey öldürülmüşler. Sopalarla balta saplarıyla dövülmüşler, bazıları açlıktan ölmüş bazıları da öldürülmüş. (S-170) Türklerde 1915’te bunları Ermenilere yapanlar. (S-172) 1909 Adana katliamlarından ya da 1915 tehcirinden … Bunlar sana bir şey anlattı mı? Ermeni soykırımı diye bir şey duymadın mı hiç? (S-185) Toprağımızdan kovulduk, eşyalarımızdan olduk. Hayvan muamelesi gördük, koyun gibi kesildik. Doğru düzgün haysiyetli bir ölüm bile esirgendi bizden. (S-192) Erkek bırakmıyorlar ortada. Silah arama bahanesiyle Ermenilerin evlerine girip sonra da yağmalıyorlar.” ....

Bu yazı 1930 kere okunmuştur. Bu makele için yapılan yorumlar nükhet sezer 10.01.2008 baba ve piç romanını ilk defa haber bülteninde duydum ve neden bu şekilde suçlandığını anlayamadım iki kişinin eleştirisiyle görüş oluşturmaktansa alır kendim okurum dedim ve okudum çok beğendim anadolunun yanlışları gerçekçi bir şekilde ortaya koyan bir eser.ELİF ŞAFAK çok zeki bir kadın böyle bir yazara sahip olduğumuz için çok şanslıyız 304 ü tartışanlar oturup bir düşünsün bence.