DORUKTÜRK TV

6 Mayıs 2012 Pazar

Kahraman Urfa Şanlı Maraş

Kahraman Urfa Şanlı Maraş
..: 01.12.2006:..

Dün Akşam Urfaspor’un 1969 yılındaki ilk on birinde yer alan Ahmet Hoşinli ile beraber Şirinevler’den otomobilimizle geçerken yine Urfa’lı olan bir arkadaşına rastladık.Kendisi bizi mekanına davet etti ve orada sofrada bekleyen iki arkadaşı ile beraber bizi ağırladılar. Bir anda masanın etrafında üç Urfa’lı, bir Sakarya’lı ve bir Mudanya’lı. Çoğunluktan dolayı konu döndü dolaştı Urfa’ya geldi. Cahilliğimi bağışlayın belki aranızda konuyu bilenler vardır ben yeni vakıf oldum. Kurtuluş savaşı sonrası TBMM’de alınan karar sonucu göstermiş oldukları can siparene tutumdan ötürü Urfa’ya Şanlı , Maraş’a ise Kahraman ön takıları verilmiş. Fakat bu öyle kolay olmamış meclisimizde büyük münakaşalar sonrası bu sıfatlar layık görülmüş. Gel gör ki Urfa kırgın! Urfalı, Kahraman isminin kendilerine verilmesinin daha uygun olduğunu düşünmekteymiş…Sene 2006 yer İstanbul. Urfalı aynı Urfalı yani neden Kahraman Urfa değiliz de.
Mekan sahibi Emekli bir polis, Eyüp …….. .Eyüp ağabeyimiz biraz kırgın, belli ki mutsuz. Mehmet Ağar’ı Komiserlik döneminden tanıyor ve kendisine laf söyletmiyor. Kimse Mehmet Ağar’ın vatan sevgisine ve milliyetçiliğine laf etmiyor ama gel gör ki son beyanları??
Ova ve siyaset? Emekli Memur Eyüp susuyor, daha doğrusu başını öne eğip yutkunuyor. “Politik kimliği öyle konuşmasını gerektiriyor” diyor. Aynı, Başbakan’ın politik kimliğinin Papa’yı karşılaması gerektirdiği gibi(mi)? Değer yargılarımız alt üst olmuş durumda hepimiz öfkeliyiz. Rakı sofrasında Türkiye nereye gidiyor muhabbeti yapıyoruz. Belki de Türkiye’nin kaderi bu; yani Rakı Sofrası’nda geleceğin şekillenmesi…
Em.Memur Eyüp diyor ki istediğin kadar konuş, yaz, çiz! Neyi değiştirebilirsin? Hepimiz aslında Amerikalıyız. Amerika ne isterse biz o yolda yürümek zorundayız. Bu zamana kadar böyle oldu bundan sonra da böyle olacak! Doğru söze ne denir?
Utanmasak Atatürk’ün dili sürçtü “Ne Mutlu Türk’üm Diyene” yerine “Ne mutlu Amerika’lıyım Diyene” diyecekti diyeceğiz. Az kaldı.
Urfa’ydı, Maraş’tı, Amerika’ydı derken saati 24:00 yapmışız. Hep birlikte içkinin de etkisi ile “Urfalıyım ezelden” türküsünü söyledikten sonra evlerimize doğru yollanıyoruz ama hepimizin kafası dolu. Neden biz millet olarak böyle olduk. Nerede kaldı tam bağımsızlık, yoksa, biz hakikaten Amerikalı mıyız?

Ne mutlu hala kendini Türk hissedebilenlere.....
Bu yazı 451 kere okunmuştur.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder